حبى معذبى

صابر على عذابى وألامى
حتى تشعرى بحبى واحساسى
وتضمينى إليكى وتزيلى احزان
خلفهاعشق كنت فيه اسير اشواقى
فمزقنى الفراق وقتل كبريائى
وترك عيونى تبكى على جراحى
سامحينى روحى واعيدى إلي بهجتى
فكيف لى ان ارى الجمال ولستى معى
وانتى بخيالى يضئ حبى بأنوار
وأمحى الظلام واعيد نفسى لافراحى
فبنظره عيناكى اواجه بهازمانى
وبصوتكى اشدو اعذب الحانى
فأنتى مشاعر احسها فى وجدانى
وحياتى زينتها بنظره من عيناكى

اية الحلوة دة يا عبدالله
بجد ليك حق لقب شاعر المنتدى
بجد قصيدة حلوة جدا وكلمتها احلى
بس لية الكابة والحزن دة يا عبدالله

ممكن يكون ده المود الى هو فى الايام دى يعنى
او انه هو بيحب النوع ده من لكتابه
شكرااااااااااااااااااا ليك يا عبد الله على القصيده الجميل دى

اجمل شعر هو الى بيتكتب من عاطفه الشاعر او التجارب الى بيمر بيها الشاعر بتخليه يكتب بأحساس عالى
والشعر بتاعوا بيخش قلب الى بيسمعه زى اغانى عبد الحليم حافظ كان بيغنيها من قلبه علشان كدا كانت بتوصل لقلوب الناس
وبيحبوها
شكرا سالم ونودى على الرد الجميل

بودى ياشااااااعر
ميه ميه والله كلامك وصل القلب
وياريت دايما تكتبلنا هنا اشعارك الجميله دى

يحيى المصرى