يامن قتاتى فى نفسى قسوه زمانى كيف للمرض ان ينسيكى حبى وحنانى
وكيف لعله الجسدان تمحى طيبه وجدانى والهوى يحرسه بقلم تكتب به احلامى
خذى فؤادى وعيشى به لأراكى فذكراكى عمر احيا به حتى لقاكى
لا تعجلى حتى تفارقى ايامى وتذكرى دموع ابحرت فيها حتى اراكى
تذكرى ماض كـــان فيــه يـــوم فراقى قتلت فيه كلمه قلتها اهواكى
اعذرى قلبــــــــــى ان ادعـــى النسيـــــان فأنتى العشق الذى اذابه الشوق فكيف انساكى
اسألى غروب الشمس عن خوفى وألامى يجيب لقد بكى حتى صارت جفونه كشفقى